parapalos


Bowlen en kegelen zijn misschien wel de saaiste sporten die bestaan. Het is dus vragen om moeilijkheden om een film bijna geheel op een bowlingbaan te situeren, zoals de Argentijnse regisseur Ana Poliak doet in PARAPALOS. Haar film gaat over de jongeman Adrián die om onduidelijke redenen naar Buenos Aires is gekomen, waar hij als parapalos (‘kegelopzetter’) werkt in een shabby bowlingcentrum.

Eindeloos zien we hem samen met zijn collega’s omgevallen kegels terugzetten en ballen terugrollen – het gaat maar door. Verder zien we hem thuis, waar hij weinig anders doet dan op bed liggen en uit het raam staren. Uitermate saai allemaal. Erger nog: door de lange shots en quasi-dialogen wordt het nog pretentieus ook. PARAPALOS zou een metafoor moeten zijn voor de neergang van Argentinië, maar wie dat wil zien kan beter naar NINE QUEENS kijken. En als je van bowlen houdt: de briljante Coen-film THE BIG LEBOWSKI natuurlijk.

Ana Poliak | 2004 | IMDB | printversie


 

nieuwste reviews




Arthur’s Filmblik bevat uitgebreide recensies en korte beschrijvingen van filmhuisfilms.
Alle artikelen zijn geschreven voor de Goudsche Courant of voor het programmaboekje en de website van Filmhuis Gouda.

TV-tips van cinema.nl


vandaag: