charlie and the chocolate factory

‘Wacko Wonka laat zijn chocolade aanbranden’, zo kopte NRC Handelsblad boven de recensie van CHARLIE AND THE CHOCOLATE FACTORY. Wacko Wonka? Het was toch Willy Wonka die de chocoladefabriek bestierde in Roald Dahl’s klassieke boek? Jazeker, maar regisseur Tim Burton had zo zijn eigen ideeën over de invulling van zijn film. Daarom modelleerde hij het door Johnny Depp hilarisch gespeelde hoofdpersonage naar Wacko Jacko – ofwel Michael Jackson.

Deze grap gaat aan jeugdige kijkers (gelukkig) voorbij, maar het is slechts één van de vele dubbele lagen in Burton’s remake van de film uit 1971. Veel meer nog dan Mel Stuart’s WILLY WONKA AND THE CHOCOLATE FACTORY mikt Burton namelijk ook op volwassenen, onder andere met beeldcitaten en verwijzingen naar beroemde films.

Het sterke verhaal van Dahl hield hij vanzelfsprekend in stand: de excentrieke snoepfabrikant Willy Wonka nodigt via gouden wikkels in zijn beroemde repen vijf kinderen uit voor een bezoek aan zijn geheime fabriek. Vier van de vijf blijken bijzonder ‘foute’ kinderen. Ze zijn te verwend, te gulzig, te ambitieus of gewoon te wereldvreemd om de verleidingen van Wonka’s fabriek te weerstaan. Blijft over de straatarme Charlie Bucket, een goeiig jochie met een groot hart voor zijn familie.

Dat juist Tim Burton CHARLIE AND THE CHOCOLATE FACTORY maakte is overigens geen toeval. Hij is een regisseur met een ongebreidelde fantasie, zo weet iederen die films als BIG FISH, MARS ATTACKS! en EDWARD SCISSORHANDS heeft gezien. Burton filmt zoals Dahl schreef: uitbundig en bizar. Daardoor is zijn kinderfilm een komisch en kleurrijk spektakel geworden voor jong én oud.

Tim Burton | 2005 | IMDB | printversie