kies op titel  

 

persepolis


Kan dat eigenlijk, een succesvolle tekenfilm voor volwassenen? Jazeker, zo bewees eerder LES TRIPLETTES DE BELLEVILLE. De Iraans/Franse schrijfster Marjane Satrapi bewijst het opnieuw met PERSEPOLIS, dit jaar winnaar van de publieksprijs in Rotterdam en vorig jaar beloond met de juryprijs van Cannes. In Frankrijk maakte Satrapi de afgelopen jaren faam met haar autobiografische stripboeken, waarin ze droogkomisch haar eigen leven beschrijft als Iraanse vluchteling in Europa. Samen met cartoonist Vincent Paronnaud vertaalde ze die boeken naar het witte doek.

PERSEPOLIS begint in het Iran van de jaren zeventig, dat toen nog een heel ander land was dan tegenwoordig. De jonge Marjane groeit er op in een welvarend gezin en maakt er voorzichtig kennis met de westerse (pop)cultuur van punk, Abba en Iron Maiden. Het vrolijke meisje is enigszins een ongeleid projectiel – in de goede zin van het woord. Als de Ayatolla’s in 1979 de macht overnemen sturen Marjane’s vooruitziende ouders hun dochter naar Wenen, waar ze als puber echter niet goed kan aarden. Terug in Iran heeft haar vaderland een metamorfose ondergaan en woedt de langdurige oorlog met buurland Irak. Marjane belandt er in een depressie. Uiteindelijk neemt ze opnieuw de vlucht, dit keer naar Parijs.

Zo verteld lijkt PERSEPOLIS zware kost. Maar goed, het is dan ook geen kinderfilm. Toch weten Satrapi en Paronnaud hun verhaal redelijk lichtvoetig te houden – vooral via de prachtige beeld- en woordgrapjes die door de film gestrooid zijn. Tegelijkertijd weten ze hun punt te maken. De Iraanse overheid was dan ook not amused met de film en probeerden de vertoning tegen te houden. Gelukkig is dat niet gelukt.

Marjane Satrapi & Vincent Paronnaud | 2007 | IMDB | printversie


 

nieuwste reviews




Arthur’s Filmblik bevat uitgebreide recensies en korte beschrijvingen van filmhuisfilms.
Alle artikelen zijn geschreven voor de Goudsche Courant of voor het programmaboekje en de website van Filmhuis Gouda.

TV-tips van cinema.nl


vandaag: