le fils de épicier

De Franse film LE FILS DE L’ÉPICIER is een drama met een beproefde formule: laat een stedeling terugkeren naar zijn roots op het platteland en er ontstaat een botsing van twee culturen. Dat zagen we eerder in het Zweedse DALECARLIANS, maar vooral Franse regisseurs hebben wat dit betreft een naam hoog te houden. Denk maar aan de recente tragikomedie DIALOGUE AVEC MON JARDINIER, of aan de minder recente drama’s C’EST QUOI LA VIE? en UNE HIRONDELLE A FAIT LE PRINTEMPS.

In LE FILS DE L’ÉPICIER blijkt dat deze succesformule nog lang niet is uitgewerkt. We zien in dit drama hoe Antoine (Nicolas Cazalé) na een decennium in Lyon te hebben gewoond teruggaat naar het dorpje in de Hautes-Alpes dat hij ooit ontvluchtte. Antoine heeft eigenlijk geen enkele band meer met zijn familie, maar hij moét terug om zijn vader te helpen. Die heeft een rijdende kruidenierswinkel – zoals je ze zoveel tegenkomt op het ontvolkte Franse platteland – maar is te ziek om zijn werk voort te zetten. Zijn zoon springt bij en samen met zijn stadse buurvrouw Claire (Clotilde Hesme) weet Antoine langzaam maar zeker weer waardering te krijgen voor la vie tranquille in de bergen. Uiteindelijk vindt hij vrede met zijn dorp, zijn familie en zichzelf. Voor wie eerdere plattelandsdrama’s heeft gezien zal dat laatste geen grote verrassing zijn.

Eric Guirado | 2007 | IMDB | printversie