andrei tarkovsky

In 2003 kwam regisseur Andrei Tarkovski weer enigszins uit de vergetelheid dankzij de remake die de Amerikaanse succesregisseur Steven Soderbergh maakte van zijn klassieker SOLARIS uit 1972.



De tragische Tarkovski (1932-1986) werd alom gezien als één van de grootste talenten van zijn tijd. Een tweede Sergei Eisenstein noemden filmcritici hem, en in de Westerse wereld werd hij op één voetstuk geplaatst met grootheden als Ingmar Bergman, Akiri Kurosawa en Stanley Kubrick. Net als Kubrick was Tarkovski niet bepaald een veelfilmer. Zijn oeuvre omvat slechts zeven producties, die hij in een periode van ruim 25 jaar maakte. Waar Kubrick in de weg werd gezeten door zijn eigen perfectionisme, werd Tarkovski belemmerd door de Sovjet-autoriteiten.



Aanvankelijk had hij de wind nog mee. Zijn debuut IVANO DETSVO uit 1962 won de hoofdprijs op het Filmfestival van Venetië, waarna hij met een groot budget ANDREI RUBLEV mocht maken. De religieuze teneur van deze historische film stond de Russische keurmeesters echter niet aan, waardoor hij na voltooiing in 1966 op de plank moest blijven liggen. SOLARIS kreeg een paar jaar later meer krediet van de censors. Niet zo verwonderlijk, want deze hypnotische ruimtevaartfilm beschouwde men - tot verdriet van de regisseur zelf - als het Russische antwoord op Kubricks 2001: A SPACE ODYSSEY. Maar bij zijn volgende producties, THE MIRROR en STALKER, kreeg Tarkovski weer veel tegenwerking van de autoriteiten. Voor zijn zesde film NOSTALGHIA (1983) week hij daarom uit naar Italië, waarna hij koos voor een ballingschap in Europa.



Erg lang heeft de regisseur daar niet van kunnen genieten. Want in 1986, toen Tarkovski in Zweden bezig was met het filmen van THE SACRIFICE, werd bij hem een kwaadaardige hersentumor geconstateerd en aan het eind van dat jaar overleed hij – slechts 54 jaar oud.

rusland | 1932 | IMDB | printversie