gus van sant

‘This year you are going to meet Gus van Sant’, zo luidt de slogan waarmee het Rotterdams Filmfestival aandacht vraagt voor de tweede editie van MEET THE MAESTRO. Tijdens het IFFR van 2007 staat de Amerikaanse regisseur centraal in Rotterdam.

Het kan raar lopen in de filmwereld. Nauwelijks acht jaar geleden werd Gus van Sant volledig weggehoond na zijn remake van de Hitchcock-klasssieker PSYCHO, die hij letterlijk beeldje voor beeldje na-aapte. Weliswaar in kleur en met andere acteurs, maar vrijwel niemand begreep waar deze kopieer-excercitie voor bedoeld was. Inmiddels zijn we een reeks bijzondere films verder en wordt de in 1952 geboren Amerikaanse regisseur gerekend tot de ‘auteurs-cinema’, zoals dat zo mooi heet: cineasten die wars van alle Hollywood-conventies hun films maken. Vandaar dat het IFFR in 2007 Van Sant op een voetstuk zet tijdens het ‘MEET THE MAESTRO’-programma, waarin eerder de blik gericht was op de Oostenrijkse regisseur Michael Haneke.

Waar heeft Van Sant die eer aan te danken? Het gemakkelijkste antwoord ligt besloten in één film: ELEPHANT, waarin hij zijn visie geeft op de schokkende slachting op de Columbine High School in het Amerikaanse Littleton. Met deze film won hij in 2003 de twee belangrijkste Gouden Palmen in Cannes – zowel voor beste film als voor beste regie. Een even unieke als terechte score, want ELEPHANT is een briljant geconstrueerde film. Zonder sensatiezicht laat de regisseur daarin zien hoe een ogenschijnlijk normale schooldag eindigde in een bloedbad.

Van Sant heeft echter veel meer op zijn palmares staan. Wat te denken van zijn vroege werk als DRUGSTORE COWBOY (1989) en MY OWN PRIVATE IDAHO (1991), waarin hij het rauwe leven aan de rand van de Amerikaanse maatschappij toont? Na die producties maakte de regisseur een decennium lang mainstream movies waarin hij werkte met bekende sterren. Met wisselend succes, zoals het PSYCHO-debacle bewees. Maar laten we niet vergeten dat zijn GOOD WILL HUNTING twee Oscars won en dat hij met een komedie als TO DIE FOR een voor Hollywood-begrippen erg scherpe film maakte. Na FINDING FORRESTER besloot Van Sant een paar jaar geleden terug te keren naar de échte onafhankelijke cinema. Dat leidde tot zijn veelgeprezen ‘trilogie van de dood’, waartoe naast ELEPHANT ook GERRY (2002) en LAST DAYS (2005) behoren.

Benieuwd of hij die lijn doortrekt. De voortekenen lijken in ieder geval gunstig: momenteel werkt Van Sant aan PARANOID PARK, een film over een skateboarder die per ongeluk een beveiligingsagent doodt. Op de titelrol geen grote sterren, afgezien dan van Christopher Doyle – één van ’s werelds beste cameramannen. Maestro meets maestro, dus dat moet wel goed komen.

Verenigde Staten | 1952 | IMDB | printversie