skin

Net als DISGRACE laat het drama SKIN de uitwassen zien van het vroegere Zuid-Afrikaanse apartheidsbeleid. Het debuut van de Amerikaanse regisseur Anthony Fabian vertelt het waargebeurde levensverhaal van de in 1955 geboren Sandra Laing, een slim meisje van hardwerkende blanke ouders. Een gepriviligeerd meisje dus, zo zou je denken. Helaas voor Sandra heeft zij door een foutje van de natuur geen blanke huid maar een gekleurde tint. Dat zal haar levensloop volledig bepalen.

In de conservatieve en racistische omgeving waar ze opgroeit – het Zuid-Afrika van de jaren zestig – leidt haar uiterlijk tot grote problemen. Als Sandra amper tien jaar is wordt zij van haar blanke school gestuurd. Dat is het begin van een lang juridisch gevecht waarin haar ouders proberen aan te tonen dat hun dochter 100 procent van hun is. En dus blank is, ook al ziet ze er anders uit. Uiteindelijk trekken ze aan het langste eind. Maar het blijkt al snel een pyrrhusoverwinning, want Sandra blijft een outcast in een omgeving waar apartheid hoogtij viert. Wanneer ze verliefd wordt op een zwarte jongen raakt ze ook nog eens gebrouilleerd met haar vader en vlucht ze naar één van de townships.

Bij het kijken naar SKIN betrap je jezelf er regelmatig op: ongelofelijk, dit kán toch niet waar zijn? Toch is het zo – de film eindigt niet voor niets met beelden van de echte Sandra Laing. Het drama leunt deels op de Australische filmster Sam Neill, die met een vet Zuid-Afrikaans accent de vader speelt. Maar de echte sterren zijn de onbekende actrices Ella Ramangwane en Sophie Okonedo, die de jonge en de oudere Sandra Laing mooi neerzetten.

Anthony Fabian | 2008 | IMDB | printversie