nobody knows

NOBODY KNOWS vertelt een haast onvoorstelbaar verhaal. Een alleenstaande moeder laat vier jonge kinderen aan hun lot over en begint een ander leven met haar nieuwe geliefde. Dankzij de oudste zoon, de 12-jarige Akira, weet het viertal zich echter maandenlang te redden in een klein en benauwd appartement. Akira ontpopt zich als instant-vader en vrijwel zonder hulp van anderen sleept hij zijn jongere broertje en zusjes door de malaise.

Onvoorstelbaar, zeker als je bedenkt dat het geen verzonnen verhaal betreft. De Japanse regisseur Hirokazu Koreeda baseerde NOBODY KNOWS namelijk op een waargebeurde geschiedenis uit 1988, toen in Tokyo vier verlaten kinderen werden ontdekt. Niemand wist van hun bestaan af: ze waren door vier verschillende vaders verwekt, stonden nergens ingeschreven, waren nog nooit naar school geweest en waren een half jaar eerder door hun moeder in de steek gelaten.

Koreeda neemt met 141 minuten ruim de tijd om dit precaire verhaal te vertellen. Door die opzet ga je volledig met de kinderen meeleven: wat begint als een kinderdroom – alles mag en kan, want er zijn geen volwassenen die iets verbieden – zie je langzaam omslaan in een nachtmerrie. De kinderen verslonzen en vervuilen. Maar hoe triest dat ook is allemaal, de regisseur slaagt er gelukkig in om ook licht en lucht in zijn verhaal te brengen. Daardoor is NOBODY KNOWS zeker geen depri-film, maar vooral een prachtig portret van vier kansloze kinderen.

Hirokazu Koreeda | 2004 | IMDB | printversie