il dolce e l’amaro

Sinds het succes van LA MEGLIO GIOVENTÙ is de Italiaanse acteur Luigo Lo Cascio vaste kracht in filmhuisfilms. Denk maar aan het prachtige BUONGIORNO, NOTTE. In IL DOLCE E L’AMARO speelt hij een maffioos, een rol die prima past bij zijn naam en uiterlijk. ‘Lo Cascio, geboren Siciliaan, doet met zijn onderzoekende blik en enigmatische spel denken aan de jonge Al Pacino en Dustin Hoffman – die van vóór het overacteren’, zo schreef de Volkskrant vol lof.

In IL DOLCE E L’AMARO (‘het zoet en het bitter’) laat de acteur de opkomst en ondergang zien van maffiaman Saro Sordia. Nadat zijn criminele vader in de gevangenis is overleden wordt de nog jonge Saro onder de hoede genomen van een lokale maffiabaas in Palermo. Al snel klimt hij op in de hiërarchie van de Siciliaanse maffia. Saro laat er zelfs de liefde van zijn leven, de knappe onderwijzeres Ada, voor schieten. Totdat hij er hardhandig achterkomt dat hij zélf het slachtoffer is van de vuile spelletjes van de Cosa Nostra. Dan trekt hij zich terug, maar zoiets is natuurlijk not done in maffialand.

Dit klinkt misschien als het scenario van de zoveelste maffiafilm, maar regisseur Andrea Porporati geeft er wel degelijk een nieuwe draai aan. Hoewel hij in IL DOLCE E L’AMARO het geweld niet schuwt – hoe kan het ook anders, in dit genre? – weet hij het te mengen met een lichte toon. En dat zonder een flauwe parodie te maken, want dat hebben zijn Amerikaanse collega’s al vaak genoeg gedaan.

Andrea Porporati | 2007 | IMDB | printversie