hotel rwanda

Dagbladjournalisten hanteren een nogal cynische berekening om de nieuwswaarde van grote gebeurtenissen te wegen: ‘Het aantal doden gedeeld door de afstand tot Nederland’. Het lijkt erop dat filmmakers die formule niet kennen. Hoe is het anders mogelijk dat er verschillende films zijn gemaakt over het Balkan-conflict (WELCOME TO SARAJEVO, NO MAN’S LAND), terwijl de veel gruwelijkere en grotere genocide die tegelijkertijd in Rwanda plaatsvond alweer vergeten lijkt?

Die omissie wordt goed gemaakt door HOTEL RWANDA, een film die nota bene geproduceerd werd door enkele grote Hollywood-studio’s. Ondanks sterren als Nick Nolte, Don Cheadle en Joachim Phoenix is het geen typisch Hollywood-product geworden, maar gelukkig gewoon een integere film. Het enorme drama van Rwanda (over en weer werden destijds 900.000 Hutu’s en Tutsi’s afgeslacht) is daartoe samengebald in één waargebeurd verhaal: dat van hotelmanager Paul Rusesabagina, die eerst niets met de strijd te maken wilde hebben doch uiteindelijk bijna 1300 vluchtelingen redde door ze in zijn hotel te verbergen.

Net als in NO MAN’S LAND zien we in HOTEL RWANDA hoe volstrekt tandeloos de VN eigenlijk is tijdens dit soort vredesmissies. En over cynisme gesproken: je moet er niet aan denken dat de voorspelling uitkomt van NRC Handelsblad, want volgens die krant kan eenzelfde speelfilm over Darfur gemaakt worden zodra de oorlog daar is afgelopen. Overigens houdt HOTEL RWANDA het ondanks de gruwelijke gebeurtenissen relatief kies qua beelden. In één van de meest schokkende scènes wordt zelfs alles aan de verbeelding overgelaten, en juist door wat je dan níet ziet slaat dat in als een bom.

Terry George | 2004 | IMDB | printversie