mon oncle
Na LES VACANCES DE M. HULOT was MON ONCLE de tweede film waarin Jacques Tati zijn stuntelige alter ego monsieur Hulot liet opdraven. Ook dit keer loopt daardoor veel – zo niet alles – in het honderd.
Hulot woont in MON ONCLE in een soort Villa Kakelbont, terwijl zijn zus in een hypermoderne maar o zo kille kubistische woning leeft met een succesvolle zakenman. Hun zoontje Gérard proeft samen met zijn oom (‘mon oncle’) geregeld van het ouderwetse buitenleven. Maar helaas voor Hulot ontkomt hij zelf niet aan de moderne wereld, zeker niet als hij gaat werken in de fabriek van zijn zwager.
Net als in zijn eerdere producties bedrijft Tati in deze film pure slapstick – dit keer door Hulot voortdurend te laten stoeien met allerlei moderne apparaten. Het levert bijzonder grappige scènes op, waarbij de regisseur opzichtig vraagtekens zet bij de technologische vooruitgang van de 20ste eeuw. MON ONCLE kreeg in 1958 de Oscar voor beste niet-Engelstalige film en brak daarmee voor Tati de Amerikaanse filmmarkt open. Zijn films oogstten in de VS uiteindelijk nog meer succes dan in Frankrijk. De filmmaker zelf had daar gemengde gevoelens over, omdat hij alles wat met de nieuwe wereld te maken had hartgrondig verfoeide. Wie MON ONCLE ziet weet waarom...
Jacques Tati | 1958 | IMDB | printversie
nieuwste reviews
- nieuw [10]
- recensies [21]
- korte reviews [278]
- regisseurs [11]
- IFFR [58]
Arthurs Filmblik bevat uitgebreide recensies en korte beschrijvingen van filmhuisfilms.
Alle artikelen zijn geschreven voor de Goudsche Courant of voor het programmaboekje en de website van Filmhuis Gouda.