kandahar

Soms wordt een film inhehaald door de werkelijkheid. Dat is het geval met KANDAHAR, de jongste productie van de veelgeroemde Iraanse regisseur Mohsen Makhmalbaf (GABBEH, MOMENT OF INNOCENCE). De film over de teloorgang van Afghanistan werd al lang voor ‘11 september’ gemaakt, maar de Amerikaanse aanval op het land in 2001 heeft KANDAHAR volop in de schijnwerpers gezet. Zozeer zelfs, dat president Bush om een privé-vertoning in het Witte Huis vroeg voordat de Amerikanen met hun bombardementen begonnen.
De film gaat over de naar Canada gevluchte journaliste Nafas, die illegaal de Iraans-Afghaanse grens oversteekt om haar zus in Kandahar te bezoeken. Deze wanhopige zus wil een einde aan haar leven maken. Nafas maakt een gevaarlijke reis door het rijk van de Taliban en wordt geconfronteerd met de gevolgen van twintig jaar (burger)oorlog: de Afghaanse bevolking is straatarm, telt vele verminkten en wordt verscheurd door haat en onderling wantrouwen.
Makmalbaf maakte over dit zware onderwerp een film met soms ontluisternde en dan weer betoverend mooie beelden. In De Filmkrant noemde hij KANDAHAR “een spiegel voor de westerse wereld, die daarin zijn eigen falen gereflecteerd ziet. Maar ook de Afghanen krijgen een beeld voorgehouden van de tekortkomingen van hun eigen cultuur.” De regisseur focust daarbij vooral op de Afghaanse vrouwen, die door de radicale Taliban-heersers met harde hand uit het maatschappelijk leven werden verdreven.

Mohsen Makhmalbaf | 2001 | IMDB | printversie