c.r.a.z.y.

Voor muziekliefhebbers is C.R.A.Z.Y. – jawel, met puntjes – een te gekke film. Zo’n beetje alle iconen van vroeger komen op de soundtrack voorbij: van Pink Floyd tot David Bowie, van de Rolling Stones tot Jefferson Airplaine, van Elvis Presley tot Charles Aznavour. De talloze popnummers zijn er niet alleen voor de aankleding of couleur local, maar spelen een essentiële rol in de film.

C.R.A.Z.Y. gaat over Zacharias Beaulieu ofwel Zac, een Canadese jongen die we bijna veertig jaar lang volgen vanaf zijn geboorte in 1960. Leidraad van de film is de relatie met zijn vader. Of beter: de verstoorde relatie, want pa kan het niet velen dat zijn zoon geen hetero is zoals zijn broers. De jongen probeert zijn homoseksualiteit zelfs te onderdrukken om de band met zijn vader te herstellen. Tel daar een obsessief gelovige moeder bij op en je hebt alle ingrediënten voor de reeks confrontaties die de film rijk is.

Regisseur Jean-Marc Vallée (die de film ook schreef en produceerde) vertelt dit verhaal met fantasierijke beelden, waarbij hij er niet voor terugdeinst de camera te laten versnellen of te laten zwieren. Op grote diepgang valt Vallée weliswaar niet te betrappen, maar zijn aanpak maakt C.R.A.Z.Y. een genot om naar te kijken. En om naar te luisteren natuurlijk.

Jean-Marc Vallée | 2005 | IMDB | printversie