darren aronofsky

Wie worstelt komt boven

THE WRESTLER is alom bejubeld als de comeback van acteur en enfant terrible Mickey Rourke. Onderbelicht bleef een andere comeback: van regisseur Darren Aronofsky. Ook hij kwam terug uit een diep dal.

Het kan raar lopen in de filmwereld: zo ben je hot, zo ben je not. Neem nu Darren Aronofsky, die een kleine tien jaar geleden plots bestempeld wordt als hét wonderkind van de Amerikaanse cinema. Zijn faam dankt hij aan zijn duistere debuut PI (1998) en aan het magistrale drugsdrama REQUIEM FOR A DREAM (2000). Niet eerder zijn de desastreuze gevolgen van verslaving aan drugs en medicijnen zo realistisch weergegeven als in die film. ‘Een afdaling naar de onderste regionen van de hel’, zo karakteriseert Aronofsky zijn veelgeprezen productie.

Wat de Amerikaanse regisseur dan nog niet weet is dat hij vervolgens zelf door een hel zal gaan. ‘De hel van Hollywood’, bekent hij later tegenover de Volkskrant over het maken van zijn derde film THE FOUNTAIN. Grote sterren als Brad Pitt en Cate Blanchett haken af, het scenario wordt tig maal herschreven en uiteindelijk zal het bijna vijf jaar duren voordat de film in 2006 zijn première beleeft. Tot overmaat van ramp maken de meeste critici er vervolgens gehakt van – of zetten ze de film op zijn best weg als een briljante mislukking. Ten onrechte overigens. Er zit weliswaar een overdaad aan zweverige new age in THE FOUNTAIN (met een verhaal dat speelt in verleden, heden en toekomst), maar de overweldigende vormgeving en soundtrack maken veel goed. Helaas laat het publiek de film links liggen. De reputatie van Aronofsky krijgt daardoor een knauw: grote studio’s bedenken zich wel drie keer voordat ze met deze maker van moeilijke films in zee gaan of geld durven te steken in zijn filmplannen.

Maar zoals gezegd: het kan raar lopen in de filmwereld. Want wie wordt in september 2008 met gejuich onthaald tijdens het Filmfestival van Venetië? Inderdaad: Darren Aronofsky. Zijn nieuwste productie THE WRESTLER ontvangt er zelfs de Gouden Leeuw voor beste film. Kleine tegenvaller is misschien dat regisseur en film vervolgens buiten de boot vallen bij de Oscar-uitreiking van 2009 – net als hoofdrolspeler Mickey Rourke trouwens.

Al zullen ze daar waarschijnlijk niet zo heel erg rouwig om zijn, want dankzij THE WRESTLER staan ze allebei weer op de kaart. Rourke krijgt sindsdien de ene rol na de andere aangeboden en lijkt herboren als acteur. En Aronofsky? Die mag zich weer gaan wagen aan het grote werk. Un 2010 komt hij met een nieuw deel van ROBOCOP, de filmserie waarmee Paul Verhoeven ooit zijn entree maakte in Hollywood. Het lijkt de goden verzoeken, zo’n blockbuster. Maar insiders verwachten dat Aronofsky er dezelfde kant mee opgaat als zijn Britse evenknie Christopher Nolan. Na zijn arthouse-succes MEMENTO heeft Nolan de BATMAN-reeks immers zowel een serieuze als een succesvolle draai weten te geven.

Verenigde Staten | 1969 | IMDB | printversie